Səadət və bədbəxtlik insanın öz əlindədir.
Allah təbarəku və təala Qurani-kərimdə insanları əldə edəcəkləri sonluq nöqteyi-nəzərindən iki qismə ayrıldıqlarını bildirmişdir; xoşbəxt və bədbəxt insanlar. Xoşbəxtliyi əldə etmək və bədbəxtlikdən uzaq olmaq insanın fitri meyillərindən oldugu üçün bütün insanlar heyatlarında əslində buna nail olmaga çalışırlar.Lakin insanların ciddiyyətlə buna dogru səy etmələrinə baxmayaraq onların əksəriyyəti dünya həyatında ona nail ola bilmirlər.Bəzi insanlar bunu heyatda olduqları zaman dərk edə bilir və həyatı üçün dönüş yaradaraq səadət hesab etdiyi aldadıcı nəaliyyətlərindən əl çəkib, əsl, həqiqi və daimi olan səadətə dogru yönəlir.Təbiidir ki,
bu dönüşün özü də asan bir şey olmayıb, insanın müəyyən qənaətlərə qəti şəkildə gəlməsindən sonra baş verir və nəticədə O, son dərəcə istiqamətli bir yol tutub, səadətli br sonluga çatdır. Bəzi insanlar isə xoşbəxlik açarı hesab etdiyi nəaliyyətlərin o qədər təsiri altinda qalırlar ki, heç vaxt bəsirət əldə edib, bunların aldadıcı oldugunu gorə bilmirlər. Onlar dünya həyatlarının sonuna qədər əbədi səadətlə nəticələnəcək qənaətləri ( yəni qəti dəlilləri) öz içlərində hasil edə bilmirlər və dünya və axirət bədbəxtçiliyinə özlərini məruz qoyurlar.Ona görə də aldadıcı nəaliyyətlərin ardıyca gedənlər zahiri və dünyəvi zövqlərin verdiyi məcazi xoşbəxtliyi qurtuluş bilib ondan bərk-bərk yapışırlar, aldadıcı nəaliyyətlərin kifayət olmayacagını dərk edənlər isə,bununla razılaşmayıb, həqiqi səadət üçün qənaətbəxş olan nəaliyyətləri əldə etmək üçün səy edirlər və sonunda əbədi xoşbəxtliyi qazanırlar. İndi, həyatda hər bir insana keçici səadət olan dünya zövqləri ilə real və daimi səadətə səbəb olan mənəvi zövqləri ayıra bilən qəti qənatlərin nələr olmasını ayırd edə bilmək düşür... Bunun üçün birinin yalan, digərinin dogru oldugunu bizə sübut edən dəlillər lazımdır.Hər bir insan bu dəlilləri öz içində tapa bilmə bacarıgı ilə xəlq olunmuşdur.Allah heç bir insanı anlaya bilməyəcəyi bir məsuliyyətlə yükləməz....
bu dönüşün özü də asan bir şey olmayıb, insanın müəyyən qənaətlərə qəti şəkildə gəlməsindən sonra baş verir və nəticədə O, son dərəcə istiqamətli bir yol tutub, səadətli br sonluga çatdır. Bəzi insanlar isə xoşbəxlik açarı hesab etdiyi nəaliyyətlərin o qədər təsiri altinda qalırlar ki, heç vaxt bəsirət əldə edib, bunların aldadıcı oldugunu gorə bilmirlər. Onlar dünya həyatlarının sonuna qədər əbədi səadətlə nəticələnəcək qənaətləri ( yəni qəti dəlilləri) öz içlərində hasil edə bilmirlər və dünya və axirət bədbəxtçiliyinə özlərini məruz qoyurlar.Ona görə də aldadıcı nəaliyyətlərin ardıyca gedənlər zahiri və dünyəvi zövqlərin verdiyi məcazi xoşbəxtliyi qurtuluş bilib ondan bərk-bərk yapışırlar, aldadıcı nəaliyyətlərin kifayət olmayacagını dərk edənlər isə,bununla razılaşmayıb, həqiqi səadət üçün qənaətbəxş olan nəaliyyətləri əldə etmək üçün səy edirlər və sonunda əbədi xoşbəxtliyi qazanırlar. İndi, həyatda hər bir insana keçici səadət olan dünya zövqləri ilə real və daimi səadətə səbəb olan mənəvi zövqləri ayıra bilən qəti qənatlərin nələr olmasını ayırd edə bilmək düşür... Bunun üçün birinin yalan, digərinin dogru oldugunu bizə sübut edən dəlillər lazımdır.Hər bir insan bu dəlilləri öz içində tapa bilmə bacarıgı ilə xəlq olunmuşdur.Allah heç bir insanı anlaya bilməyəcəyi bir məsuliyyətlə yükləməz....
