TETHIR AYESININ EHLI-BEYTIN MESUMLUGUNA DELIL OLMASI

TƏTHİR AYƏSİNİN ƏHLİ-BEYTİN MƏSUMLUGUNA DƏLİL OLMASI

Təthir ayəsi quranda əhli-beytin məsumluguna və hər bir xəta və gunahdan pak olmasına ən aydın delillerden biridir.Allah əhzab surəsinin 33-cü ayəsində buyurur:

 ... إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً.

“Ey əhli-beyt Allah sizden herbir çirkinliyi uzaqlaşdirib sizi pak qərarlaşdırmaq istəyir”.

Bu ayə vasitəsi ilə əhli-beyt imamlarının məsumlugunu isbat etmək üçün bir neçə məqama diqqət etməyimiz lazımdır.

 Bu ayədə Allahın iradəsinin انما kəlməsi ilə xüsusi olaraq işlədilməsi:

Bu ayə ərəb dilində mutləq bir şəkildə həsri ifadə etmək ücün işlədilən انماədatı ilə işlədilmiş və mutləq olaraq ehli-beytə daxil olan şəxslərin məsum, xətasız və hər hansı bir nöqsan və rəzalətdən uzaq olduqlarını

 Bəyan etmişdir.çünki bu ədat vasitəsi ilə hər hansı bir məqsəd bəyan olunarsa o qaydalara görə həsri çatdırır.Həsr də bu ədatdan sonar gelen hökmün və yaxud məqsədin haqqında soylədiyi şəxslər və ya mövzular ücün qeyd-şertsiz mutləq dogru olub, onlardan qeyrilerinin de bu hökümden istisna olduqlarını

Açıq aydın bildirir.Eyni zamanda الرجس kəlməsi də  cinsi bildirən ال-ilə gəlmişdir ki bununla Allah hər növ pislik ,nöqsan və çirkinliyin o böyuk shexsiyyetlərdən uzaq oldugunu bildirmişdir.Yəni ehli-beyt imamları həm batini həm zahiri gunahlardan arınmış və tam olaraq əxlaqı rəzalətlərdən təmizlənmışlər.

 Beləliklə bu ayədən istifadə edib demək mümkündür ki,ehli-beyt imamlarını məsum olmadan təsəvvür etmək mumkün deyil və ayənin zahirinə tam zidd olan bir fikirdir.Çünki bu ədatla mutləq iradə və yaxud

 Hökmen olacaq şeyler bəyan olunur.Deməli burada Allahın iradəsi mutləq olaraq təcəlli edəcək və ziddi də düşünülməzdir.Əyər belə olmasa ayənin bu ədatla gətirilməsi qeyri-düzgün olacaq və əldə etdiyimiz məna üçün əbəs olacaq.Allahın da əbəs bir işi görməsi qeyri mumkundur.

ALLAHIN bu ayədə bəyan etdiyi iradənin hətmi və məxsus bir iradə oldugunu Qurani-kərimin digər ayələrindən də açıqca anlaya bilərik.çünki quranda ALLAHIN ümumi olub mutləq olmayan iradəsindən də

 Bəhs edilmişdir.Əyər bu ayələri qarşılıqlı təhlil etsək görərik ki,o ayələr də də ilahi iradədən sohbet getmiş lakin orada həsr ədatı ilə xüsusiləşməmişdir.Belə ayələrdə bəyan olan iradə təşrii iradə olub məyyən şərtlər və səbəblər daxilində həqiqət tapar.Yəni bu ayələrdə bəhs olunmuş iradənin şamil oldugu şexsler ümumidir  və onlarda həsr  edilməmışdir.Eyni zamanda bunun əksinin də baş verməsi mumkundur. Yəni insanlar bu iradənin əksnə davranıb həmin ayənin hökmünə şamil olmamalrı da mümkündür.Məsələn dəstəmazın hökmünü bəyan edən aşagıdakı ayəyə diqqət yetirin:

مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

“Allah size çetinlik qərarlaşdırmaq istəmir.Bəlkə şükr edəsiniz deyə, sizi paklamaq və nemətini sizə tamamlamaq istəyir.”(maidə 6)

 

 Aydındır ki bu ayədəki iradədən məqsəd təşrii iradə olub və butun möminlərə aid olur.və müəyyən bir şəxslərə məxsus olmur.Yəni hər bir mömin lazım olan şərtləri özündə cəmləsə bu ayənin misdaqına(yəni nümunəsinə) çevrilə bilər.beləliklə zaman-zaman möminler ta qiyamətə qədər bu ayənin hökmünə tədriclə daxil olacaqlar.Qiyamətə qədər də hər bir mömin istisna olunmadan bu ayədə qeyd olunan məqsədə çata bilər.Bə elə möminlər də ola biler ki imandan dönüm bu ayənin misdaqından xaric olsun və Allahın möminlər üçün iradə etdiyi paklıga sahib olmasın.

Lakin bu ayənin əksinə olaraq təthir ayəsinin şamil odugu şəxslər belə deyil.Yəni onlarda iradə həsr ədatı ilə birgə bəyan olunmuş və paklıqları da qey-şərtsiz qiyamət gününə kimi dəyişməzdir.Bə bir an olsun belə bəyan olunan ismət və paklıqdan xaric olmazlar. Beləliklə quranin iki ayrı ayəsində iki ayri və fərqli olan ismət və paklıgın fərqli bir şəkildə aydın olaraq bəyan olundugunu gördük.

Bu ayə peygəmbərin xanımlarına şamil deyil.

  Ehli-beyt mektebinin alimlərindən  ferqli olaraq digər islami məktəblərinin bəzi nümayəndələri bu ayənin

Digər şəxslərə o cumlədən peygəmbərin zövcələrinə də şamil oldugunu izah etmək istəmişlər.Lakin bu fikrin yanlış olmasını isbat edən çoxlu əqli və nəqli dəlillər mövcuddur.Biz onların bəzisini burada qeyd edəcəyik:

 

 Bu ayə müstəqil bir ayə olaraq nazil olmuşdur:

Burada  diqqətə çatdırılması muhum olan bir nöqtə budur ki, bu ayə ayrıca nazil olmuş və özündən əvvəlki və sonrakı ayələr ilə bir baglılıgı yoxdur.Bu fikiri isbat etmək üçün ehli-sünnenin möteber menbelerinden hidden ziyadə səhih rəvayətlər gətirmək mumkundür.hətta bu rəvayətlər arasında bir rəvayət belə tapmaq mümkün deyil k, peygember xanımlarının da ehli-beyte daxil oldugunu tesdiq etmiş olsun.Lakin təssüf olsun ki bəzi alimlər və fəqihlər buna ya diqqət etməmiş və yaxun görmemezliyə vurmuşlar.

 Eyni zaman heç bir mufessir de bu ayələrin bir yerdə nazil oldugunu iddia etməmişdir. Hətta ikrimə kimi xəvaric əqidəsinə sahib olan və bu ayənin peygəmbərin xanımlarına da şamil oldugunu iddia edən bir şəxs də

  Bu ayələrin bir yerdə nazil oldugunu deməmişdir.

 PEYGEMBER VASİTƏSİ İLƏ BU AYƏNİN ŞAMİL OLDUGU ŞƏXSLƏRİN BƏYANI.

 Ehli-sünne menbelerinde peygemberin bu ayənin kimlərə aid olmasını bildiren çoxlu sehih revayətləri qeyd olunmuşdur:

 Muslim öz sehihinde bele yazir: “Aişə dedi ki,Allah rəsulu evden çıxdı və onu üzərində qara tüklü bir əba var idi. Sonra Həsən ibn Əli gəldi və onu əbanın içinə daxil etdi.Sonra hüseyn gəldi və onu da əbanın altina daxil etdi.Daha sonar Əli gəldi onu da paeygəmbər əbanın içinə daxil edib buyurdu:ALLAH SİZDEN EY EHLİ-BEYT HER BİR GÜNAH VE ÇİRKİNLİYİ UZAQ EDİB SİZİ PAK QƏRARLAŞDIRMAQ İSTƏR.(SƏHİH-MUSLİM C4 S1883FƏZAİL KİTABİ EHLİ-BEYTİN FƏZİLƏTİ BABİ)

 Tirmizi öz sunenunde bele yazir:

حدثنا قُتَيْبَةُ حدثنا محمد بن سُلَيْمَانَ الْأَصْبَهَانِيِّ عن يحيى بن عُبَيْدٍ عن عَطَاءِ بن أبي رَبَاحٍ عن عُمَرَ بن أبي سَلَمَةَ رَبِيبِ النبي صلى الله عليه وسلم قال لَمَّا نَزَلَتْ هذه الْآيَةُ على النبي صلى الله عليه وسلم «إنما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» في بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ فَدَعَا فَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَيْنًا فَجَلَّلَهُمْ بِكِسَاءٍ وَعَلِيٌّ خَلْفَ ظَهْرِهِ فجللهم بِكِسَاءٍ ثُمَّ قال اللهم هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي فَأَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا قالت أُمُّ سَلَمَةَ وأنا مَعَهُمْ يا نَبِيَّ اللَّهِ قال أَنْتِ على مَكَانِكِ وَأَنْتِ على خَيْرٍ.

Umər ibni əbi sələmə dedi:bu ayə peygəmbərə ummu- sələmənin evində nazil olanda mən orda idim.Peygember fatimə ,Həsən  və Huseyni çagırdı.Əli də o həzrətin arxasında idi.Əbanı onların üzıərinə salıb

Buyurdu:Allahım bunlar mənim əhli-beytim dir bunlardan butun pislikleri uzaq edib və onlareı pak qərar ver.

 Ummu-sələmə dedi:Ey Allahın rəsulu mən onlardanammı? Həzrət buyurdu öz yertinde qal sən xeyirlilərdənsən.(sunəni-tirmizi c5 s351 hədis3205)

Tirmizi digər bir rəvayətdə ummu-sələmədən nəql edir:

حدثنا مَحْمُودُ بن غَيْلَانَ حدثنا أبو أَحْمَدَ الزُّبَيْرِيُّ حدثنا سُفْيَانُ عن زُبَيْدٍ عن شَهْرِ بن حَوْشَبٍ عن أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ النبي صلى الله عليه وسلم جَلَّلَ على الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَعَلِيٍّ وَفَاطِمَةَ كِسَاءً ثُمَّ قال اللهم هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي وَخَاصَّتِي أَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِيرًا فقالت أُمُّ سَلَمَةَ وأنا مَعَهُمْ يا رَسُولَ اللَّهِ قال إِنَّكِ إلى خَيْرٍ قال هذا حَدِيثٌ حَسَنٌ وهو أَحْسَنُ شَيْءٍ رُوِيَ في هذا وفي الْبَاب عن عُمَرَ بن أبي سَلَمَةَ وَأَنَسِ بن مَالِكٍ وَأَبِي الْحَمْرَاءِ وَمَعْقِلِ بن يَسَارٍ وَعَائِشَةَ.

Ummu-sələmə peygəmbərdən nəql edərək deyir ki,peygember Əli, həsən ,hüseyn və fatimənin üzərinə əba  ataraq buyurdu:Allahım bunlar mənim əhli-beytim və yaxınlarımdır.bunlardan hə cür pisliyi uzaq et və onları pak qıl.Ummu-sələmə dedi: ey allahın rəsulu mən də onlarla birlikdəyəmmi?həzrət buyurdu: sən xeyirlilərdənsən.(sunəni-tirmizi c5 s699 h3871)

 Hətta səhih muslimdə rəvayət vardır ki Zeyd ibn Ərqəm açıq şəkildə peygəmbərin xanımlarının əhli-beytdən olmadıgını bildirir: حدثنا محمد بن بَكَّارِ بن الرَّيَّانِ حدثنا حَسَّانُ يعنى بن إبراهيم عن سَعِيدٍ وهو بن مَسْرُوقٍ عن يَزِيدَ بن حَيَّانَ عن زَيْدِ بن أَرْقَمَ قال دَخَلْنَا عليه فَقُلْنَا له لقد رَأَيْتَ خَيْرًا لقد صَاحَبْتَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَصَلَّيْتَ خَلْفَهُ وَسَاقَ الحديث بِنَحْوِ حديث أبي حَيَّانَ غير أَنَّهُ قال ألا وَإِنِّي تَارِكٌ فِيكُمْ ثَقَلَيْنِ أَحَدُهُمَا كِتَابُ اللَّهِ عز وجل هو حَبْلُ اللَّهِ من اتَّبَعَهُ كان على الْهُدَى وَمَنْ تَرَكَهُ كان على ضَلَالَةٍ وَفِيهِ فَقُلْنَا من أَهْلُ بَيْتِهِ نِسَاؤُهُ قال لَا وأيم اللَّهِ إِنَّ الْمَرْأَةَ تَكُونُ مع الرَّجُلِ الْعَصْرَ من الدَّهْرِ ثُمَّ يُطَلِّقُهَا فَتَرْجِعُ إلى أَبِيهَا وَقَوْمِهَا أَهْلُ بَيْتِهِ أَصْلُهُ وَعَصَبَتُهُ الَّذِينَ حُرِمُوا الصَّدَقَةَ بَعْدَهُ.

“Zeyd ibni Ərqəmdən soruşdum:Peygəmbərin əhli –beyti kimlerdir? Zövcələridirmi? Dedi:and olsun Allaha əsla yox .çünki arvad bir müddet ər ilə yaşayar sonar əri ona təlaq versə öz ailəsinin və adamlarinin himayisinə qayıdar”(səhih-muslimc4 s1874 h2408)

Bütün bunlarla belə peygəmbərin (s)  bir deyil bir neçə zövcəsi var idi və zövcənin də ayrıca evi var idi. Ona görə də əyər ayədən məqsəd peygemberin xanımları olsa idi gərək “əhli-beyt” kəlməsinin yerinə cəm olaraq “əhli-buyut “ yəni evlər əhli gəlmiş olaydı.necəki digər bir ayədə :    

و  قرن فی بیوتکن  deyir. Yeni öz evlerinizde oturun.

Və əzhab surəsinin 53-cü ayəsində buyurur:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ.

Ey iman gətirənlər peygəmbərin evlərinə daxil olmayın

 Deməli peygemberin xanımlarınin evləri ilə baglı olan ayələrin hamısında ev kəlməsi cəm halda işlənmişdir.

Biz islamın tarixinə və hədis mənbələrinə nəzər salsaq heç bir yedə gore bilmərik ki, peygemberin xanımlarından hər hansı birinin özünü ehli-beyt ayəsinin aid oldugu şəxslərdən hesab etmiş olsunlar.bu barədə rəvayət olunan hədislərin əksəriyyəti peygemberin ummu-sələmə və aishə adlı zövcələrindən nəql olunmuşdur ki, onlarda özlerini bu ayənin şamil oldugu şəxslərdən bilməmiş və ayənin kisa əhli(yəni əbanın içində olanlar) haqqında nazil oldugunu təsdiq eütmişlər.

 Digər tərəfdən muxtəlif əhli-sunnə mənbələrində təsdiq olunmuşdur ki,peygember həyatda oldugu muddətdə də dəfələrlə özünün və əhli-beytinin məsuluguna işarə etmiş və bunu səhabələrinə xatırlatmışdır.

Beyhəqi dəlailu-nubuvvə ,suyuti ədurrul-mənsurdə peygəmbərdən hədis nəql edərək o həzrətin belə buyurdugunu deyibler: (hedis uzundur lakin biz onun sonunu xulasə olaraq qey edirfik)

 ثم جعل القبائل بيوتاً فجعلني في خيرها بيتاً وذلك قوله عز وجل «إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيراً» فأنا وأهل بيتي مطهرون من الذنوب.

“Mən və əhli –beytin günahlardan pak edilmişlerik”

(beyhəqi dəlailu-nubuvvə c1 s171       suyuti ədurrul-mənsur c6 s606)

 BELƏLİKLƏ EHLİ-BEYTİN MƏSUMLUGU HƏM QURAN AYƏSİ HƏM DƏ PEYGEMBER SÜNNƏSİ İLƏ SABİT OLAN BİR HƏQİQƏTDİR.                                                                                

(DADASH ƏLIBEYLI)

ALLAH RƏSULUNUN (S) İMAM ƏLİYƏ(ə) NƏSİHƏTİ

Ya Əli, Allahı qəzəbləndirəcək (bir şeylə) heç bir kimsəni razı etməməyin, Allahın (sənə) verdiyi bir şeydən ötəri başqasını tərifləməməyin, Allahın səndən əsirgədiyi bir şeydən ötəri də kimsəni tənqid etməməyin yəqinə çatmanın əlamətidir. Çünki ruzi, ehtirasla əldə edilə bilməyəcəyi kimi, rəğbətsizliklə də qarşısı alına bilməz.

Allahı Təala, öz hikmət və lütfü gərəyi rahatlıq və xoşbəxtliyi yəqində və (qəza və qədərə) razı qalmaqda; qəm və kədəri isə, şübhə və məmnunsuzluqda qərar etmişdir.

Ya Əli, cahillikdən daha pis bir kasıblıq, ağıldan daha faydalı bir sərvət, eqoizmdən daha qorxunc bir təklik və müşavirədən daha yaxşı bir köməkçi yoxdur; heç bir ağıl da tədbir görmək qədər faydalı deyil. Gözəl əxlaq kimi soy    və şükr kimi də ibadət yoxdur.

Ya Əli, sözün fəlakəti yalan, elmin fəlakəti unutmaq, ibadətin fəlakəti səhlənkarlıq, comərdliyin fəlakəti minnət, igidliyin fəlakəti zülm, gözəlliyin fəlakəti eqoizm və soyluluğun fəlakəti isə onunla öyünməkdir.

Ya Əli, davamlı doğru danış; ağızından heç bir zaman yalan çıxmasın; qətiliklə xəyanətə cürət etmə; Allahdan ONU görürcəsinə qorx; malını və canını dininə fəda et; yaxşı əxlaq əldə et və pis əxlaqdan qaç.

Ya Əli, Allahın ən çox sevdiyi əməl bu üç xüsusiyyətdir: Allahın fərz etdiyi şeyləri yerinə yetirmək; bunu edən kimsə, xalqın ən abidlərindendir. Allahın haram etdiyi şeylərdən uzaq dayanmaq; belə edən kimsə də xalqın ən çəkinənlərindəndir. Allahın verdiyi ruziyə razı olmaq; belə olan kimsə də xalqın ən zənginlərindəndir.

Ya Əli, üç şey uca əxlaqdandır: Səninlə əlaqəsini kisən kimsə ilə əlaqə yaratmağın, səndən əsirgəyənə hədiyyədə olmagın və sənə zülm edəni bağışlamağın.

Ya Əli, üç şey qurtarıcıdır: Dilini tutmağın, günahına ağlaman və (pis insanlarla davranışdan uzaq qalmaq üçün) evində oturmağın.

Ya Əli, bu üç xüsusiyyət əməllərin ən başında gəlir: (Öz mənfəətin belə söz mövzusu olduğu yerdə) xalqa qarşı insaflı davranmağın; mömin qardaşınla bərabərlik güdməyin və Allahı hər vəziyyətdə xatırlamağın.

Ya Əli, üç kimsə Allahın qonağıdır: Mömin qardaşını Allah rizası üçün ziyarət edən kimsə; belə biri Allahın ziyarətçisidir. Ziyarətçisini ağırlamaq və istədiyini ona vermək, Allaha düşən bir haqqdır. Namaz qıldıqdan sonra, daha sonrakı namaz vaxtına qədər təqibat (zikr, dua, Quran oxumaq vs...) ilə məşğul olan kimsə; belə biri Allahın qonağıdır və qonağını ağırlamaq Allaha düşən bir haqqdır. Bir də həccə və ümrəyə gedən bir kimsə; onlar da Allaha doğru gedən kəslərdir və özünə gələn kimsəni ağırlamaq Allaha düşən bir haqqdır.

Ya Əli, üç şeyin həm dünyada həm də, axirətdə mükafatı vardır: Həcc, kasıblığı aradan qaldırar; sədəqə, bəlaları rədd edər və sıleyı ra­him (qohumlara yaxşılıqda olmaq) ömürü uzadar.

Ya Əli, kimdə bu üç şey olmazsa heç bir əməli doğrulmaz: Özünü Allah Azze və Celleyə qarşı günah işləməkdən çəkindirən təqva; ağılsızın cahilliyini önləyəcək elm (bir nəqlə görə də helm) və xalqla yaxşı dolana bilməsini təmin edəcək ağıl.

Ya Əli, üç kimsə qiyamət günü ərşin kölgəsi altındadır: Özü üçün sevdiyi şeyi, qardaşı üçün də sevən; bir işlə qarşılaşdığında, Allahın o işi sevib sevmədiyini bilməyincəyə qədər, o iş üçün hər hansı bir cəhddə olmayan və öz nəfsində də olan və hələ islah etmədiyi bir qüsurla qardaşını ayıblamayan. Özünü islah etməyə cəhd edən bir insan isə, islah etdiyi hər qüsurunun ardından bir başqasıyla qarşılaşar və bu, insanı özüylə məşğul etməyə yetər. (Artıq başqalarının ayıblarıyla məşğul olmaqdan geri qalar).

Ya Əli, üç şey yaxşı olmanın yollarındandır: Comərd olmaq, gözəl danışmaq və əziyyətlərə qarşı səbirli olmaq.

Ya Əli, Tövratda dörd şeyin, dörd şeyi bərabərində daşıdığı yazılıdır: Dünyaya həris olan, Allaha hirslənər. Düçar olduğu bir müsibətdən şikayətlənən, gerçəkdə Allahdan şikayətlənməkdədir. Zənginin qarşısında (zənginliyi üçün) təvazö edən kimsənin, dininin üçdə ikisi yox olar. Bu ümmətdən cəhənnəmə gedən kimsə, Allahın ayələriylə lağ edib, onlarla oynayan kəslərdəndir.

Ya Əli, dörd şey, dörd şeyi özü ilə gətirər: Səltənətə çatan diktator olar. Müşavirə etməyən peşman olar. Davrandığın kimi sənə davranılar. Yoxsulluq ən böyük ölümdür. "Məqsəd dinar və dirhəm (mal) yoxsulluğumu?" deyilincə: "Xeyr, məqsəd din yoxsulu olmaqdır." buyurdu.

Ya Əli, qiyamət günü üç gözdən başqa bütün gözlər ağlar: Allah yolunda gecələri yuxusuz qalan göz, Allahın haram etdiyi şeylərə baxmayan göz və Allah qorxusundan ağlayan göz.

Ya Əli, Allahdan başqasının xəbərdar olmadığı günahlarına ağladığı halda, Allahın nəzər etdiyi üzə nə xoşbəxt!

Ya Əli, bu üç şey (insanı) həlak edər: Heva və həvəsə itaət etmək , xəsislik etmək və insanın özünü bəyənməsi. Bu üç şey də (insanı) qurtuluşa aparar: Məmnuniyyət və hirs halında ədalətli davranmaq, zənginlikdə və kasıblıqda orta səviyyəli olmaq, gərək gizlidə və gərəksə açıqda Allahı görərcəsinə ONdan qorxmaq. Çünki sən ONU görməsənsə də O səni görər.

Ya Əli, üç yerdə yalan danışmaq yaxşıdır: Döyüşdə (düşməni) aldatmaq üçün, xanımına (bir şey alacagına dair) söz vermədə, [3] xalqın arasını islah etmədə.

Ya Əli, üç yerdə doğru danışmaq pisdir: Söz gəzdirmədə; kişiyə, ailəsi haqqında xoşlanmayacağı xəbərləri vermədə və xeyr işlərin açıqlayan bir kimsəni yalanlamada. [4]

Ya Əli, dörd şey boşunadır: Doyduqdan sonra yemək, ay işığında şam yandırmaq, quraq yerdə toxum əkmək və layiq ol­mayan bir kimsəyə yaxşılıq etmək.

Ya Əli, dörd kimsə hər kəsdən daha tez cəza görər: Etdiyin yaxşılığa pisliklə cavab verən, səndən zülm görmədən sənə zülm edən, aranızdakı andlaşmağa sən sadiq qaldığın halda xəyanət edən və sıleyı rəhm (qohumlara yaxşılıq) etdiyin halda (sənə qarşı) onu tərk edən kimsə.

Ya Əli, dörd şeyə sahib olanın Müsəlmanlığı kamil olar: Düzgünlük, şükr, həya və gözəl əxlaq.

Ya Əli, xalqa az əl açmaq əsl  zənginlikdir və xalqa çox əl açmaq zillətdir. əsl kasıblıq da elə budur.(TUHEFUL-UQUL KİTABI)

IMAM RIZANIN XELIFE MEMUN ILE PEYGEMBERLERIN MESUMLUGU BAREDE MUZAKIRESI

 










Əli min Məhəmməd min Cehm belə deyir: Memunun məclisinə daxil oldum, Hz. Riza (ə.s) də orada idi. Memun İmama belə soruşdu:

"Ey Rəsulullahın nəvəsi! Siz peyğəmbərlərin günahsız olduqlarını söyləmirsinizmi?"

İmam (ə.s): Bəli, söyləyirəm.

Memun: Elə isə Allah əzzə və cəllənin bu sözünün mənası nədir? "Gecə olub qaranlıq düşüncə bir ulduz görmüş və, bu mənim rəbbimdir demişdi." (Ən'am/76)

İmam Riza (ə.s): Hz. İbrahim üç qrupun içərisində yer almışdi: Venera (Venera) ulduzuna tapınanlar, aya tapınanlar və günəşə tapınanlar. Bu hadisə, onu saxladıqları yerdən çıxdığı zaman reallaşdı. Gecə olub qaranlıq onu sarınca Venera ulduzunu görərək inkar və sınamaq üçün "Bu mənim rəbbimdirmi?" dedi. Lakin ulduz itincə "Mən itib gedənləri sevmirəm" dedi. Çünki itmək, sonradan meydana gəlmiş varlıqların xüsusiyyətidir; əzəli və əbədi olanın xüsusiyyəti deyil. Yenə, ayı (ətrafa işıqlıq saçarkən) gördüyündə, sınama məqsədiylə "Bu mənim rəbbimdirmi?" demiş, lakin o da itincə belə demişdi:  "Əgər rəbbim məni doğru yola çatdırmazsa azmışların birliyindən olaram." Sonra günəşi (ətrafa işıqlar saçaraq) doğar görüncə xəbər və təsdiq üzrə deyil, yalnız inkar və imtahan vəchiylə: "Bu mənim rəbbimdirmi? Üstəlik bu, aydan və Venera ulduzundan daha böyükdür!" dedi. Amma o da itincə ulduz, ay və günəşə tapınan üç qrupa dönərək belə dedi: "Ey qövmüm! Mən sizin şirk qoşduğunuz şeylərdən uzağam. Gerçək budur ki, mən bir muvahhid olaraq üzümü göyləri və yeri yaradana çevirdim; mən, şərik qoşanlardan deyiləm." (Ən'am/78-79)

İbrahim (ə.s) bu sözləriylə, onlara dinlərinin batil olduğunu açıqlamaq, Venera, ay və günəş kimi şeylərə ibadət etmənin doğru olmadığını və ibadətin yalnız göyləri və yeri yaradana xas olduğunu isbat etmək istədi. İbrahim (a.s)ın öz qövmünə gətirdiyi dəlillər Allahı Təalanın ona ilham etdiyi şeylərdən idi. Necə ki Allah (c. c) buyurur: "Bu, İbrahimə, qövmünə qarşı verdiyimiz qəti dəlilimizdir." (Ən'am/83)

Məmun: Allah sənə çox xeyr versin, ey Allah rəsulunun övladı! İndi mənə İbrahim (a.s)ın buyurmuş olduğu bu sözü açıqlayın: "Rəbbim, mənə ölüləri necə dirildəcəyini göstər. Allah ona inanmırsanmı, dəyincə İbrahim; bəli, inanıram ancaq qəlbimin aram olmasını istəyirəm, demişdi." (Bəqərə/260)

İmam Riza (ə.s): Allahı Təala İbrahim (a.s)a belə vəhy etdi: "Mən qullarımdan özümə bir xəlil (dost) seçəcəyəm; əgər məndən ölüləri diriltməmi istəsə onun bu istəyini qəbul edəcəyəm." İbrahim (a.s)ın ürəyinə o xəlilin özü olduğu ilham oldu. Buna görə belə dedi: "Rəbbim, ölüləri necə diriltdiyini mənə göstər!" Allahı Təala "İnanmırsanmı?" dəyincə belə dedi: "Bəli inanıram, amma ürəyimin aram olmasını istəyirəm." Bunun üzərinə Allahı Təala belə buyurdu: "Elə isə dörd quş tut, sonra onları parçalayıb hər bir parçasını bir dağın üzərinə burax, sonra da onları çağır, qaçaraq sənə gələrlər. Bil ki şübhəsiz Allah, üstün və güclü olandır, hökm və hikmət sahibidir." (Bəqərə/260) Deyərkən, İbrahim (ə.s) bir kərkənəz, tovuz, ördək və xoruz tutdu, sonra onları parçalayıb bir-biriylə qarışdırdı. Daha sonra qarışdırılmış bu ətlərdən ətrafdakı on dağın üzərinə buraxdı. Sonra onların dimdiklərini də yanında götürərək adlarıyla çağırdı. Yanında onlar üçün su və yem də götürmüşdü. (Qəflətən gördü ki) quşların parçaları bir-birinə doğru uçurlar və bədənlər tamamlandı və hər bədən gələrək öz boyun və başına əlavə olundu. Belə olunca Hz. İbrahim (ə.s) onların dimdiklərini əlindən buraxdı, onlar da ucdular . Daha sonra enərək yerdə olan su və yemdən yeyib belə dedilər: "Ey Allahın peyğəmbəri! Sən bizləri diriltdin, Allah da səni diriltsin. İbrahim (ə.s) də: Xeyr, dirildən və öldürən Allahdır, o hər şeyə qadirdir, dedi.

Məmun: Təbrik edirəm sizi ey Əbul Həsən! İndi də mənə Allahı Təalanın bu buyruğunu açıqlayın: "Musa (düşmənlərindən olan adamın sinəsinə) bir yumruq atdı və işini bitirdi; bu iş, şeytanın işlərindəndir... dedi." (Qəsəs/15)

İmam (ə.s): Musa (ə.s) axşam ilə şam arası, xalqın xəbəri olmadığı bir zamanda Fironun şəhərlərindən birinə girdi. Orada döyüşməkdə olan iki adam gördü. Onlardan biri öz tərəfdarlarından, digəri də düşmənlərindən idi. Bu zaman tərəfdarlarından olan, düşmənlərindən olana qarşı kömək istədi. Musa (ə.s) də Allahın hökmüylə düşməni olanın əleyhinə hökm verdi və bu zaman ona yumruq atdı, o da öldü. Musa (ə.s) bu işdən sonra "Bu iş, şeytanın işidir" dedi. Musanın məqsədi o iki adam arasındakı döyüşü kəsmək idi, adamı öldürməsi deyildi.  "O, (şeytan) açıqca sapdırıcı bir düşməndir."

Məmun: Yaxşı, Musanın bu sözünün mənası nədir: "Rəbbim, mən öz nəfsimə zülm etdim, məni bağışla!" (Qəsəs/16)

İmam (ə.s): Məqsədi bu idi: Mən bu şəhərə girməklə özümü uyğun olmayan çətin şərtlər altında buraxdım. "Feğfir li"[35] cümləsi burada "Məni düşmənlərimdən gizlə ki; tapıb öldürməsinlər" mənasındadır. Allahı Təala da onu bağışladı (buradakı təfsirə görə onu gizlədi). Çünki o, örtən və rəhmət edəndir. Musa (ə.s) dedi: "Allahım! Mənə verdiyin bu nemətdən (yəni, bir adamı bir yumruqla öldürə biləcək güc) ötəri artıq günahkar günahkarların dəstəkçisi olmayacağam. Əksinə, bu güclə məndən razı olana qədər sənin yolunda cihad edəcəyəm."

Hz. Musa, beləcə o şəhərdə "Qorxu içində (ətrafı) müşahidə edərək səhərlədi. Beləliklə, bir də baxdı ki, dünən özündən kömək istəyən adam bir başqasına qarşı onu (təkrar) çağırır." Musa ona dedi ki: "Sən həqiqətən açıq-aşkar bir azğınsan." Dünən bir adamla döyüşdün, bu gün də bir başqasıyla döyüşürsən, səni tədib edəcəyəm! O ikisinin düşməni olanı tutmaq istədiyində, digəri əleyhində sanıb  "Ey Musa! Dünən birini öldürdüyün kimi məni dəmi öldürmək istəyirsən? Sən yer üzündə yalnız bir zorba olmaq istəyirsən, islah edicilərdən olmaq istəmirsən." dedi. (Kasas/19)

Memun: Ey Əbul Həsən, Allah səni peyğəmbərləri tərəfindən mükafatlandırsın! Elə isə Musanın Firona dediyi bu sözünün mənası nədir: "Mən o işi etdiyim zaman dallinden[36] (azğınlardan) idim." (Şuəra/20)

İmam (ə.s): Musa (ə.s) Medyendən Fironun yanına döndüyündə Firon belə dedi: "Və sən, edəcəyin işi (cinayəti) də işlədin, sən nankorlardansan." (Şuəra/19) Hz. Musa dedi: "Mən o işi etdim amma, o zaman çaşmışlardan idim, sənin şəhərlərindən birinə girməklə çaşmışdım (yolu itirmişdim). Sizdən qorxunca da dərhal aranızdan qaçdım. Sonra rəbbim mənə hökm (və hikmət) verdi və məni peyğəmbərlərdən etdi." (Şuəra/21)

Allah əzzə və cəllə, peyğəmbəri Hz. Məhəmməd (s.a.a)a da buyurur ki:  "Səni bir yetim ikən tapıb da saxlamadımı?" (Zuha/6) Yəni, səni tək tapıb da xalqı sənə yönəltmədimi? "Və səni yol bilməz (və ya çaşmış bir vəziyyətdə) ikən doğru yola yönəldib çatdırmadımı?" (Zuha/7) Yəni sən, öz qövmün içərisində itmiş və tanınmaz vəziyyətdə ikən xalqı səni tanımaya yönəltdi. "Bir yoxsul ikən səni tapıb və zəngin etmədimi?" (Zuha/8) Yəni, sənin duanı qəbul edərək beləcə səni zəngin etdi.

Məmun: Afərin sizə ey Rəsulullahın övladı! Yaxşı, Allahı Təalanın bu buyruğunun mənası nədir: "Musa, təyin etdiyimiz vaxtda gəlib rəbbi onunla danışınca rəbbim,   mənə görün də baxım sənə demişdi. Allah; məni əsla görə bilməzsən, dedi." (Ə'raf/143) Necə olur da Kelimullah Musa bin İmran (ə.s) Allahı Təalanın görülə bilməyəcəyini bilməyir və ondan belə bir istəkdə olur?

İmam (ə.s): Kelimullah Musa bin İmran (ə.s) Allahı Təalanın gözlərlə görülə biləcək olandan uca olduğunu bilirdi. Lakin Allahı Təala Musa ilə danışınca və onu (özüylə) gizlicə söyleşmek üçün yaxınlaşdırınca qövmünə dönərək onlara Allahı Təalanın özüylə danışdığını və onunla yaxından münacat etdiyini xəbər verdi. Musanın qövmü; "Sənin eşitdiyin kimi biz də onun səsini eşitmədikcə sənə inanmayacağıq" dedilər. Hz. Musanın qövmünün əhalisi yeddi yüz min adam idi. Onlardan yetmiş min adam seçdi, sonra onların arasından yeddi min adam seçdi, sonra onların arasından yeddi yüz adam seçdi və son olaraq onların arasından da yetmiş adamı rəbbinin təyin etdiyi vaxt üçün seçdi. Onları Sina Dağına apardı. Dağın ətəyində onları gözlədərək özü tək başına dağa çıxdı. Allahı Təaladan özüylə danışmasını və onlara səsini eşitdirməsini dilədi. Allahı Təala da onunla danışdı və toplum Allahın danışmasını yuxarıdan, aşağıdan, sağdan, soldan, öndən və arxadan eşitdilər. Çünki Allahı Təala ağacdan səs çıxartdı və o səsi hər tərəfdən eşidəcəkləri şəkildə yaydı. Amma onlar belə söylədilər: "Allahı açıq-aşkar görmədikcə eşitdiyimiz səsin Allahın səsi olduğuna inanmayacağıq." Belə ağır bir söz danışıb azğınlıq və təkəbbür göstərdiklərində Allahı Təala onlara bir ildırım göndərdi də onları zülmlərindən ötəri tutub öldürdü. Musa (ə.s) dedi: Ey rəbbim! İsrailoğullarının yanına döndüyümdə onlar belə deyəcəklər: "Onları aparıb öldürdünmü? Çünki Allah ilə danışmağın gerçək deyildi!"

Beləcə Allahı Təala onları dirildib Musa ilə göndərdi. Onlar yenə dedilər: "Sən əgər Allahdan ona baxmağın üçün özünü göstərməsini istəsən, o sənin istəyini qəbul edər və sən onu gördüyün kimi, bizə də onu izah edərsən; biz də Allahı lazım olduğu kimi tanımış olarıq." Musa (ə.s) cavablarında belə dedi: Ey qövmüm! Allah (c. c) gözlə görülməz, onun xüsusiyyəti yoxdur; ancaq ayə və nişanələri ilə tanınar." Allahdan bu dediyimizi istəməzsənsə sənə əsla inanmarıq, dediklərində Musa (ə.s) Allaha belə ifadə etdi: "Allahım! İsrailoğullarının dediklərini eşitdin. Sən onların faydasına olanı daha yaxşı bilərsən." Bu sırada Allah, Musa (a.s)a belə vəhy etdi: "Ey Musa! Onların istədiklərini məndən istə, səni onların cəhalətindən ötəri sorğulamayacağam." O vaxt Musa (ə.s) dedi:  "Rəbbim, özünü mənə göstər də baxım!" Allahı Təala da belə buyurdu: "Məni qətiyyən görə bilməzsən. Lakin, bu dağa bax, əgər yerində dayana bilsə görə bilərsən məni." beləliklə rəbbi dağa təcəlli edincə dağ, yerlə bir oldu və Musa huşunu itirib yerə yığıldı. Özünə gəlincə də; "Sən nöqsan sifətlərdən münəzzəhsən, sənə tövbə etdim" dedi. (Ə'raf/143) "Tövbə etdim sənə" yəni, qövmümün məlumatsızlığından sənə olan gerçək inanc və məlumatıma döndüm. Qövmüm içində sənin görülmədiyinə inananların ilki mənim.

Məmun: Allah xeyirini bol etsin ey Əbul Həsən! Mənə Allahı Təalanın bu ayəsi haqqında məlumat verin: "Peyğəmbərlər, ümidlərini kəsib tamamilə inkar ediləcəklərini zənn etdikləri zaman bizim köməyimiz gəldi." (Yusuf/110)

İmam (ə.s): Yəni peyğəmbərlər öz qövmlərindən ümidlərini qəticə və qövmləri də peyğəmbərlərini yalançı sanınca bizim köməyimiz gəldi.

Məmun: Allah xeyirini bol etsin ey Əbul Həsən! Mənə Allahın bu ayəsi haqqında məlumat verin: "Allah sənin əvvəlki və sonrakı günahlarını bağışlasın." (Fəth/2)

İmam (ə.s): Məkkə müşrikləri yanında Hz. Rəsulullah (s.a.a)dan daha günahkar bir kimsə yox idi. Çünki onlar besettənn əvvəl üçyüz altmış bütə tapınırdılar. Rəsulullah (s. a. a) "la ilahə illəllah" sözünü söyləməyə dəvət edincə bu onlara çox ağır gəldi. İşdə bundan ötəri belə dedilər: "İlahları bir tək ilahmı etdi? Doğrusu bu, çaşdırıcı bir şeydir. Onlardan qabaqda gələn bir qrup ‘Gedin, ilahlarınıza qarşı (bağlılıqda)  qərarlı olun; çünki əsl istənən şey də budur' deyə çəkib getdi. Biz bunu son dinlərin heç birində eşitmədik. Bu, ancaq bir yalandır!" (Sad/5-7)

Sonra Allahı Təala, Məkkəni Peyğəmbəri üçün (s. a. a) fəth edincə belə buyurdu: "(Ey Peyğəmbər!) Şübhə yox ki biz, sənə açıq-aşkar bir fəth vermişik." Məqsəd, Məkkənin fəthidir. "Allah sənin əvvəlki və sonrakı günahlarını bağışlasın" ayəsindən qəsd, yəni "Məkkəli müşriklər yanında Allahın birliyinə dəvətinlə əvvəldən və sonradan dərk edilən günahları örtsün"dür. Çünki Məkkə müşriklərinin bir qisimi Müsəlman oldular, bir qisimi də Məkkədən çölə çıxdılar. Geri qalanlar isə Peyğəmbər (s.a.a)ın xalqı tövhidə dəvət etməsinə qarşı gələ biləcək yüksək bir gücə sahib deyildi. Beləcə Peyğəmbər (s.a.a)ın onlara qalibiyyətiylə onlar baxımından günah sayılan şeylər də örtülmüş (bağlanmış) oldu.

Məmun: Allah xeyirini bol etsin ey Əbul Həsən! Mənə Allahı Təalanın bu buyruğu haqqında məlumat verin: "Allah səni bağışlasın, niyə onlara icazə verdin?" (Tövbə/43)

İmam (ə.s): Bu ayə (Türkcədəki söylənişiylə "Qızım sənə söyləyirəm, gəlinəm sən eşit!" qabilindəndir.) Allah (c. c) zahirde peyğəmbəriylə danışmışdır amma, gerçəkdə onun ümmətini nəzərdə tutmuşdur. Bu ayə də elədir: "Əgər şirk qoşacaq olsan əməllərin heç olar və zərərə uğrayanlardan olarsan." (Zumər/65) Yenə, bu ayə də elədir: "Sənə sabitlik  qabiliyyəti verməsəydik and olsun ki birazca onlara meyl edəcəkdin." (İsra/74)

Məmun: İçim rahatladı ey Rəsulullahın oğulu! Mənə gizli olan şeyi açıqladınız. Allahı Təala, peyğəmbərlər və İslamdan dolayı səni mükafatlandırsın.

Əli bin Məhəmməd min Cehm belə deyir: Məmun qalxıb namaza gedərkən məclisdə olan Məhəmməd min Cəfər bin Məhəmməd (İmam Rizanın əmisi)in əlindən tutaraq özüylə birlikdə apardı. Mən də onları izlədim. Memun, ona: "Qardaşının oğulunu necə tapdın?" deyə soruşdu. Məhəmməd min Cəfər də cavab olaraq: "O Alimdir, amma onun heç bir alim ilə əlaqəsinin olduğunu görmədik, dedi. Onun bu sözü üzərinə Məmun belə dedi Qardaşının oğulu, Peyğəmbər (s.a.a)ın Əhli Beytindəndir; elə bir Əhli Beyt ki, Peyğəmbər (s. a. a) onların haqqında belə buyurmuşdur: "Bilin ki Əhli Beytimin yaxşıları və nəsilimin təmizlənmişləri, kiçiklikdə xalqın ən kamilləri və böyüklükdə də  ən alimləridir. onlara bir şey öyretmeye cehd etməyin.çünki onlar sizden daha elmlidirler onlar sizi hidayətdən çıxardıb zəlalətə soxmazlar.

İmam Riza də öz evinə getdi. Səhər olunca İmam Rizanin anına getdim, Məmun və İmamın əmisinin sözlərini həzrətə bildirdim. İmam gülərək belə buyurdu: Ey İbni Cehm! Ondan eşitdiklərin səni aldatmasın, o məni hiylə ilə tələ qurub öldürəcək,  Allah da mənim üçün ondan intiqam alacaq.
 (   SHEYX SƏDUQ UYUNU-ƏXBARİ RİZA KİTABI)

sehifeyi-seccadiyyeden dualar

EHLI-BEYT YOLU

İMAM SƏCCADIN (Ə.S)Gözəl Aqibət İstəyiylə Əlaqədar Duası

Ey, xatırlanması yad edənlər üçün şərəf olan; ey, şükrü şükr edənlər üçün zəfər olan və ey, itaəti itaət edənlər üçün qurtuluş olan (uca Allah), Məhəmməd və əlinə salat et və ürəklərimizi səni YAD ETMƏKLƏ digər xatırlamalardan, dillərimizi sənə şükr etməklə digər şükrlərdən və bədən üzvlərimizi sənə itaət etməklə digər itaətlərdən saxla. Əgər bizim üçün işdən artıq qalan boş bir zaman muqəddər etdinsə, onu salamatlıq zamanı qərar ver , ondan bir günah və ya bir yorğunluqla ayrılmayaq. Beləcə, pislikləri yazan mələklər, pisliklərimizin xatırlanmadığı tərtəmiz bir səhifəylə və yaxşılıqları yazan mələklər də, yazdıqları yaxşılıqlarımızla bizdən məmnun olaraq geri dönsünlər.

(Allahım,) Məhəmməd və əlinə salat et və Həyatımızın günləri bitdiyi, ömürümüzün müddəti sona çatdığı və qəbul etməkdən başqa çarəmiz olmayan qaçınılmaz dəvətin (ölüm) gəlib çatdığı zaman, əməllərimizi yazan mələklərin bizdən qeyd etdikləri son əməli, qəbul olmuş bir tövbə et ki, artıq işlədiyimiz bir günah və ya üsyandan ötəri bizi hesaba çəkməyəsən.

(Rəbbim,) Qullarını hesaba çəkdiyin gün şahidlərin (mələklər, peyğəmbərlər və imamlar) gözləri qarşısında günahlarımızı örtdüyün pərdəni açaraq bizi rəzil etmə. Heç şübhəsiz sən, sənə yalvarana çox mərhəmətlisən; səni çağıranı cavabsız buraxmazsan.

 

EHLI-BEYT YOLU

İMAM SƏCCADIN(Ə.S) Dolanışıq Çətinliyi Çəkdiyində Oxuduğu Dua

Allahım, sən ruzilərimizdə pis zənn və güman, ömürlərimizdə uzun arzu ilə sınadın bizi. Belə ki, sənin ruzilərini, şəxsən sənin ruzinə möhtac olanların yanında axtardıq; arzularımıza qapılaraq uzun ömürlülərin ömürlərinə göz qoyduq.

O halda, Məhəmməd və əhlinə salat et və ruzisini səndən qeyrisinin yanında axtarma cəhalətinə qarşı bizə yetəcək doğru bir yəqin; ruzi uğruna özümüzü yorub bitirməmizə mane olacaq xalis bir güvən ver . Vəhyində açıqca ifadə edib kitabında and ilə gücləndirdiyin vədini, bütün həyatımızı, şəxsən öz boynuna götürdüyün, zəmanət etdiyin ruzini əldə etməyə ayırmamıza maniə qərar ver . Necə ki, sən: "Sizin ruziniz və sizə vəd edilənlər göydədir." (Zariyat/22) buyurmusan və sözün haqqdır, ən doğrudur. Və "And olsun göy və yerin Rəbbinə, heç şübhə yox, eynilə sizin danışıgınız kimi bir gerçəkdir bu." (Zariyat/23) buyuraraq and içmisən və sənin andından daha doğru, daha bağlayıcı bir and yoxdur.

 

EHLI-BEYT YOLU

İMAM SƏCCADIN (ə.s)Uca Allaha Sığınmaqla Əlaqədar Duası

Allahım, istəsən lütfünlə bizi bağışlayarsan; istəsən ədalətinlə bizə əzab edərsən. O halda, nemətinlə əfvini bizim üçün asanlaşdır və bağışlamasınla bizi əzabından qurtar. Çünki gerçək budur ki, bizim ədalətinə dözəcək gücümüz yoxdur; əfvin olmadan heç birimiz qurtulmarıq.

Ey gənilerin gənisi (uca Allah), biz sənin qulların! Qarşında dayanmışiq (fəzlini və lütfünü ümid etməkdələr) və mən, sənə möhtac olanlar içərisində ən çox ehtiyacı olanam. O halda, geniş rəhmətinlə yoxsulluğumuzu apar; rəhmətini bizdən əsirgəyərək bizi ümidsizliyə salma. Əks halda səninlə xoşbəxt olmaq istəyəni bədbəxt etmiş, fəzlindən kömək ümid edəni məhrum buraxmış olarsan. O zaman da səndən başqa kimə yönələ bilər, qapından başqa hansı qapıya gedə bilərik ki?!

Sən (hər cür əskiklikdən) pak və münəzzəhsən; biz isə dualarına razılıq etməyi söz verdiyin çarəsizlərik; çətinliklərini aradan qaldırmağı vəd etdiyin sıxılmışlarıq. Və sən, rəhmətini diləyəndən rəhmətini əsirgəməz, səndən yardım ümid edəni mədətsiz buraxmazsan! Çünki bu, iradənlə uyğunlaşmaz, böyüklüyünə yaraşmaz. O halda, sənə yalvarıb yalvarmamıza (baxaraq bizə) acıyaraq və qapına gəldiyimiz üçün (lütfünlə) bizi zəngin et.

Allahım, sənə üsyan etmək üzrə şeytana itaət edince o, üzümüzə güldü. Bu halda, Məhəmməd və əlinə salavat gonder və sənin üçün onu (şeytanı) tərk etdikdən, ondan üz çevirib sənə yönəldikdən sonra təkrar onu üzümüzə güldürmə.

 

 

EHLİ-BEYTİN ÜMMET ÜÇÜN ÖNEMİ

HAZRAT ƏLİ BİR XUTBESİNDE PEYGEMBER EHLİ BEYTİNİN XUSUSİYYETLERİNİN BELE AÇİQLADİ AND OLSUN ALLAHA RİSALETİN TEBLİG OLUNMASI PEYMAN VE EHDƏ VƏFA ETMƏK VƏ TAMAM HİKMƏTLƏR MƏNƏ ÖYRƏDİLDI. ELM NURU VƏ HİKMƏT QAPILARI BİZ ƏHLİ BEYTİN YANİNDADİR.AGAH OLUN DİNİN QANUNLARI BİR VƏ ONA GEDEN YOLLAR KAMİLDİR.HƏR KƏS O YOLDAN GETSƏ MƏQSƏDƏ ÇATAR VƏ QƏNİMƏT ƏLDƏ EDƏR.KİM O YOLDAN DÖNSƏ AZAR VƏ PESHMAN OLAR.

 · · 

•  
• • 

    EHLI-BEYT YOLU

    EHLİ BEYT İMAMLARİNİN UMMET ÜÇÜN NE KİMİ FAYDALARI ODUGUNU DÜŞÜNDÜKDƏ İNSANİN AGLİNA İLK OLARAQ PEYGEMBERİN ÜMMET ÜÇÜN NE QEDER ÖNEMLİ OLDUGU GELİR.ALLAH ÖZ MÜQEDDES KİTABİNDA PEYGEMBERİ HEM QURANI OXUYAN HEMDE BEYAN EDEN BİR ŞEXS KİMİ TANİTDİRİR.PEYGEMBERDE ALLAHDAN VERİLMİŞ BİR ELM VARDİR Kİ ONUN VASİTESİ İLƏ QURAN AÇİQLANİR ONUN HÖKMLERİ İZAH OLUNUR VƏ GİZLİ OLAN HİKMETLER AŞKAR OLUR.DEMELİ BİZİM QURANA MÖHTAC ODUGUMUZ KİMİ PEYGEMBER SUNNESİNE DE EHTİYACİMİZ VAR.SUNNE OLMADAN DİNDEN HEÇ BİR SHEY DERK ETMEK OLMAZ.BES PEYGEMBERDEN SONRA QURANA VE ONUN SUNNESİNE HEÇ BİR XƏTAYA DUŞMEDEN AGAH OLAN İNSANLAR VARMİ.YENİ PEYGEMBERDE OLAN ELM NURU HİKMET XEZİNELERİ VƏ İSMƏT RUHU ÖZÜNDEN SONRA MƏXSUS İNSANLARDA VARMI.YENİ UMMET PEYGEMBERDEN SONRA BELE İNSANLARA EHTİYAC DUYMUŞDURMU VƏ BU EHTİYACI QALDİRACAQ ŞEXSİYYETLER OLMUŞMU.QURAN UMMETE XİTAB EDEREK ÖZÜNDE OLAN AYELERİN İKİ YERE MÖHKEM VƏ MÜTƏŞABİH AYƏLƏRƏ AYRİLDİGİNİ DEYİR. VƏ MÜTƏŞABİH AYƏLƏRİN DƏ ALLAH ELMDƏ RASİX YƏNİ ƏHATƏLİ BİLGİYƏ SAHİB OLANLARDAN BAŞQASİNİN ANLIYA BİLMƏYƏCƏYİNİ XƏBƏR VERİR.QURANİN DİGER AYELERİ VƏ PEYGEMBERİN BUYURUQLARİNDA BİZ PEYGEMBER İTRETİNDEN OLAN BİR DESTE İNSANİN BU ÖZELLİYE SAHİB OLDUGUNU GÖRÜRÜK.HƏZRƏT ƏLİ DƏ BUNA İŞARƏ EDƏRƏK ÖZÜNDƏ XUSUSİ BİR ELMİN OLDUGUNU BƏYAN DEİR.PEYGEMBERDEN SONRA TARİX NİŞAN VERİR Kİ UMMET QURANİN İZAHİNDA ÇOX MÜŞKULLERLE ÜZLENMİŞ BEZİ MESELELERİ ANLAMAQ UÇÜN EHLİ KİTABA ÜZ TUTMUŞDUR.LAKİN PEYGEMBER AÇİQ AYDİN EHLİ KİTABA MURACİET ETMEMEYİ BEYAN ETMİŞ VE ONLARİN ALLAHİN EMANETLERİNE XEYANET ETDİKLERİNİ BİLDİRMİŞDİ.ƏKSİNƏ PEYGEMBER DEFELERLE EHLİ BEYTİN MƏQAMİNİ UMMETE XATİRLATMİŞ ONLARDAN ELMİ ƏLDƏ ETMƏYƏ DƏVƏT ETMİŞDİ.BU GÜN DE UMMET QURANİN VƏ SÜNNƏNİN DƏRK OLUNMASİNDA ƏHLİ BEYTE MÖHTACDİR.UMMETİN QURTULUŞUNUN BİR YOLU VARDİR EHLİ BEYTİ İZLEMEK YOLU. MEZHEBİNDEN VƏ TERİQETİNDEN ASLI OLMADAN BÜTÜN ÜMMET DİNƏ XALİS YİYƏLƏNMƏKDƏ ELMDƏ XƏTAYA DÜŞMEYENLERDEN ÖYRENMELİDİR.

İNSANLIGIN MEQSEDİ

ƏSRLƏRDİR Kİ, BƏŞƏRİYYƏT ÖZ HƏYAT AXARINA DÜŞƏRƏK YOLUNA DAVAM EDİR. LAKİN BU YOLDA İNSANLIQ ÜÇÜN BİR SEÇİLMİŞ MƏQSƏD VƏ MƏRAM VARDIR, BİR DƏ Kİ ,İNSANLARIN ARDIYCA DÜŞDÜKLƏRİ MƏQSƏD VƏ QƏRƏZ VARDIR. HƏLƏ Kİ İNSANLIQ ONUN ÜÇÜN BƏYƏNİLMİŞ OLAN VƏ ONUN RUHUNU VƏ DUYGULARINI TƏMİN EDƏCƏK ALİ BİR MƏQSƏDƏ DEYİL, ÖZÜNÜN KEYFİNƏ UYGUN VƏ ZAHİRİ VƏ MADDİ EHTİYACLARINI TEMİN EDƏN ALDADICI BİR MƏQSƏDİN ARDIYCA GEDİR. BU DA ZAMAN-ZAMAN BƏŞƏRİYYƏTİ VARACAGI UÇRUMA DOGRU YAXINLAŞDIRIR.BU KEYFİ VƏ MADDI TƏCHİZATLI İSTƏKLƏRLƏ ƏHATƏLƏNMİŞ HƏYAT MƏRAMLARI DA HƏR ƏSRİN VƏ DÖVRÜN ÖZÜNƏMƏXSUS ŞƏRT VƏ XÜSUSİYYƏTLƏRİ İLƏ BƏZƏDİLƏRƏK İNSANLIGA TƏQDİM EDİLMƏKDƏDİR. İNSANLAR DA DAİM O ŞƏRTLƏR VƏ ÜLGÜLƏRƏ ÖZLƏRİNİ UYGUNLAŞDIRARAQ YAŞAMAQ İSTƏR VƏ BELƏ BİR HƏYAT AXARINDA ÖZÜNÜ DOGRU ZƏNN EDƏRLƏR.BELƏ BİR HƏYAT TƏRZİNDƏ HƏR KƏS BACARDIGI QƏDƏR BU GÖZEL SANDIQLARINDAN ZÖVQ ALMAQ İSTƏR, SON HƏDDƏ NƏFSİ VƏ KEYFİNƏ UYGUN SEVİNC VƏ LƏZZƏTLƏRİ DADMAQ İSTƏR.BU İSƏ TOPLUMUN HƏR FƏRDİNİN ÇATA BİLMƏYƏCƏYİ BİR İSTƏK VƏ ARZUDUR.ÇÜNKİ HAMI HƏYATDAN ZƏNN EDİLƏN BELƏ BİR KEYFİ ZIVQLƏRİ ƏLƏ GƏTİRMƏ GÜCÜNƏ MALİK DEYİL. BU SƏBƏBDƏN İNSANLAR ARASINDA ƏDAVƏT,KİN ,PAXILLIQ,QISQANCLIQ KİMİ TOPLUMU İÇƏRİDƏN YEYİB PARÇALAYAN RƏZALƏTLƏR MEYDANA ÇİXİR.BU GÜN BƏLKƏ DƏ KEÇMİŞDƏKİNDƏN DAHA ÇOX İNSANLIQ MADDI ŞƏRTLƏRLƏ TAMM TƏCHİZ OLUNMUŞ,LUKS VƏ KOMFORT BİR HƏYATIN ƏLDƏ EDİLMƏSİNİN PEŞİNDƏDİRLƏR.AMMA DİQQƏT ETMİRLƏR Kİ HƏYATLARININ MADDİ YÖNÜ İLƏ BU QƏDƏR HƏRİSLİKLƏ MƏŞGUL OLMALARI,ONLARI HƏYATIN MƏNƏVİ VƏ RUHİ ÖZƏLLİKLƏRİNDƏN MƏHRUM ETMİŞ OLUR.TOPLUMDA RUHİ BİR GƏRGİNLİK,QƏLBİ HUZURSUZLUQ,MƏNƏVİ BİR KASADLIQ YARADIR.AXI HƏYAT YALNIZ MADDİ BİR ÇÖHRƏDƏN İBARƏT OLAN BİR ŞEY DEYİL.HƏYATI BELƏ TƏSƏVVÜR ETMƏK İNSANIN TƏK AYAQLI VƏ TƏK QOLLU OLARAQ YAŞAMASINA BƏNZƏYİR.BELƏ BİR İNSAN FİZİKİ CƏHƏTDƏN NƏ QƏDƏR QÜSÜRLÜ GÖRÜNÜRSƏ O BİRİ DƏ BUNU QƏDƏR ƏQLİ CƏHƏTDƏN QUSURLU OLACAQDIR.BƏŞƏRİYYƏT ANLAMALIDIR Kİ,HƏYAT YOLUNU VƏ MƏQSƏDİNİ DÜZ SEÇMƏMİŞDİR. HƏYATDA DÜZGÜN BİR MƏQSƏDİ SEÇMƏDƏN QURTULUŞ YOXDUR!

ALLAHA GUVENMEYIN BIR NEÇƏ SƏBƏBİ

Bir neçə səbəblər vardır ki, insanı Allahdan qeyrisinə güvenmeyib yalniz ona tevekkül edərək ondan yardim dilemesini saglayar.Birincisi yalnız ALLAHDAN heç bir şeyi gizletmek mümkün deyil. O həm qəlbimizdə gizlətdiklərimizdən xəbərdardır, həm də gizlində etdiklərimizi görür.Ondan qeyrisi ise ne qelbin derinliklerinden xəbərdar olar, nede ki əməlimizi müşahide edər.İkincisi yalniz ALLAH her yerde ve her zaman insana yardım edə bilər.çünki sonsuz güc ve qüdrete sahib olan odur! İçimizdeki vicdan sesi çetinlikler və bəlalar zamanı bizi yalniz onun dərgahından kömək diləməyə çagırır.Ondan qeyrilerinin yardim ve kömeyi ise mütleq olmayib müeyyen bir şetler içerisinde mümkündür.Üçüncüsü insanı həyatda tutan rizqi yarandan və insana qismet eden Odur!Bizi yox olmaqdan qoruyub həyatda saxlayan hava, su və qidalarin bizim üçün nə qədər vacib oldugu haqda bir düşünək.Allahdan qeyrisi insan üçün bunları var edə bilərmi?Dördüncüsü bəndə üçün onun xəta və günahlarini yox görmek və yaxud üstünden xett çekib bagışlamaqda Allahdan daha merhemetli davranan birinin olması mümkün deyil və bunu aramaq cahillikdir.Allahdan qeyrisinin qarşisinda tekrar etdiyimiz günah ve xətalar və onlarin bize münasibeti haqda düşünək!Onlar bizi bu xətalara göre ne qeder bagışlayar?! SONRA REHMETİ SONSUZ OLAN ALLAHİN ƏFVİNİ DÜŞÜNƏK!